ՀՀ ԿԳ նախարար Լևոն Մկրտչյանի հարցազրույցը «Հայկական ժամանակ» թերթին
2016-02-27
ԿԳ նորանշանակ ՀՅԴ-ական նախարարը կոչ է անում ծնողներին՝ դիմադրություն ցույց տալ
- Պարոն Մկրտչյան, դուք 4-րդ անգամ նշանակվեցիք այս պաշտոնում, այս կապակցությամբ սոցցանցերում հումորով առաջարկում էին ԿԳՆ-ի սրահում ձեր կիսանդրին դնել: Ինչո՞ւ է ամեն անգամ ՀՅԴ-ի ներսում հենց ձեզ վրա կանգնում ընտրությունը ԿԳ նախարար նշանակելիս:
- 4-րդ անգամ, բայց միասին 4 տարի է, ու երեւի, երբ կտրուկ փոփոխություն է լինում, դաշնակցությունը հարմար է նկատում որոշակի փորձ ունեցող կադրերի վրա շեշտադրում անել, որովհետեւ խնդիրները այս համակարգում մեծ են ու միանգամից դաշտ մտնելու հարց կա:
- Այնպես է ստացվում, որ 2017-ին կրկին խորհրդարանական ընտրություններ են ու կրկին կառավարության կազմ է փոխվելու՝ ինչքան էլ հիմա ՀՀԿ-ՀՅԴ բանակցությունների ընթացքում որոշակի պայմանավորվածություններ լինեն:
- Երբեք դժվար չեմ հրաժարվել պաշտոնից: Ես ունեմ աշխատանք, որով միշտ զբաղվելու եմ, դա դասախոսական աշխատանքն է, որը շատ կարեւոր է ինձ համար: Կլինի փոփոխություն, թե՝ ոչ, ինձ համար անձնական մեծ նշանակություն չունի:
- Տեղեկություններ կան, որ ՀՅԴ դրսի կառույցները մեծ դժգոհություն ունեն Հայաստանի կառույցից ու ԱՄՆ կառույցն ընդհանրապես դեմ է եղել այս համագործակցությանը:
- ՀՅԴ-ի ներսում տարաձայնությունների մասին, նույնիսկ անհատների միջեւ խնդիրների մասին լուրեր պարբերաբար հրապարակ նետվում են. մեր կանոնագիրը եւ կուսակցության կառուցվածքը բացառում է որեւէ առճակատման կամ ներքին պառակտման հնարավորություն, որովհետեւ բոլոր խնդիրները քննարկվում են ժողովներում, մարդիկ հնարավորություն ունեն իրենց տեսակետն արտահայտել, եւ ընդունում են որոշումներ՝ մեծամասնության կարծիքը հաշվի առնելով: Այդպիսի խոսակցությունները պարբերաբար Դաշնակցության դեմ իրականացվող հակաքարոզչության թղթածրարում են: Ինչ վերաբերում է սփյուռքի ընդհանուր վերաբերմունքին, պետք է հաշվի առնել, որ մարդիկ ուզում են հայրենիքում ունենալ ամեն ինչի շատ լավը. իրենք ունեն երազի հայրենիք ու կա հայրենիք, որտեղ կառուցվում է պետականություն արդեն 20 տարի, եւ բնականաբար, ցանկացած իրավիճակ կամ բացասական երեւույթ շատ ավելի հիպերբոլիկ է ընկալվում:
- Դուք խոսեցիք փորձառու կադրերի մասին, բայց դուք 4 անգամ եղել եք ԿԳ նախարար, այնինչ, լուրջ փոփոխություններ այս ոլորտում չեն եղել, կրթության համակարգում լուրջ խնդիրները շարունակում են ոչ միայն մնալ, այլեւ, կարելի է ասել՝ դեպի դեգրադացում է գնում ամեն ինչ: Այս անգամ ի՞նչ եք անելու:
- Կրթության բնագավառը բավական նուրբ է, ու չկա երկիր, որի ժողովուրդը իր կրթությունից գոհ լինի: Վերջին 15 տարիներին մենք կարողացանք կտրուկ անցում կատարել մի համակարգից մեկ այլ համակարգի: Ի վերջո, ԽՍՀՄ կրթական համակարգը բավական լուրջ, ինստիտուցիոնալ, ուժեղ, միակենտրոն գաղափարախոսություն ունեցող համակարգ էր: Եվ ցավոք, այդ համակարգը ոչ թե առանց ձեր ասած ցնցումների փոխակերպվեց, այլ ջարդվեց: Եվ ջարդվելուց հետո, երբ կառուցվում է, հիմնական ուշադրությունը սկսում ես դարձնել ձեւին: Մենք քայլ առ քայլ կարողացանք ունենալ այդ ձեւը: Բայց երբ ձեւը կառուցում ես, բովանդակությունը սկսում է տուժել. որակի անկում ունեցանք որոշակի ուղղություններով: Հիմա մենք պարտավոր ենք ձեւը լցնել բովանդակությամբ: Այս մեծ խնդիրը պիտի կարողանանք լուծել:
- Բայց կրթական համակարգը վերից վար խեղդված է կոռուպցիայի մեջ: Երբ այս համաձայնագիրը կնքվեց, ՀՅԴ-ն հայտարարում էր, թե ամեն ինչ փոխվելու է, կարգավորելու է, կոռուպցիայի խնդիրն ինչպե՞ս եք լուծելու:
- Ամենամեծ պրոբլեմներից մեկը, որ վարկաբեկում է ամբողջ համակարգը, այն է, որ բավական է՝ 1 կամ 2 տնօրեն իրենց տեղում չլինեն, եւ արդյունքը տարածվում է: Ցանկացած դեպք, երբ տնօրենը իր տեղում չէ կամ կան ձեր ասած երեւույթները, պիտի պատժվեն: Ես, օրինակ, այսօր մեր դիսպետչերականի ժամանակ հատուկ խնդրեցի մարզպետարաններին եւ բոլոր մեր դպրոցներին ուղարկել շրջաբերականներ, որ կատեգորիկ արգելվեն այս դրամահավաքները մարտի 8-ի ու ապրիլի 7-ի կապակցությամբ:
- Ամեն տարի այդ շրջաբերականներն իջեցվում են, բայց ամեն տարի ոչինչ չի փոխվում:
- Եթե հիմա կոնկրետ փաստենք ու 1-2 հոգի պատժվի, մնացածը, կարծում եմ, հետ կկանգնեն: Հիմա կփորձենք հետեւել, որ պատիժ լինի:
- ՀՀԿ-ՀՅԴ համաձայնագրի վերջին հատվածում նշվում է, որ պետք է ստեղծվի խորհուրդ, որը պիտի հետեւի այդ կետերի իրականացմանը, ինչպե՞ս եք վերահսկելու:
- Այն կարեւոր ֆունկցիա է ունենալու, պարբերաբար հանդիպումների միջոցով պիտի լինի, մենք այդ փորձը ունեցել ենք, երբ կար խորհուրդ, որտեղ քննարկվում էին բոլոր հարցերը: Դա կարեւոր օղակ է, որովհետեւ, եթե խոսում ենք համաձայնագրից եւ չկան գործադրման մեխանիզմները, համաձայնագրերը մնում են թղթի վրա, բայց եթե կա մի տեղ, որտեղ տեղի է ունենալու խոսակցություն, կարծիքների բախում, որտեղ ձեւավորվելու է քաղաքականությունը, դա շատ օգտակար է: Կարծում եմ, եկել է մի պահ, որ պետք է կարողանանք կառուցվածքային փոփոխություններ իրականացնել երկրի կառավարման համակարգում, դրա համար պիտի փոխենք չափանիշներ: Եվ սա բարդ խնդիր է, ու հասարակությունը ինքն էլ վերափոխվելու խնդիր ունի: Երբ հիմա կմախքը կա, հասարակությունը եթե առողջ է, դա կամաց-կամաց օգտագործում է ճիշտ նպատակներով, բայց եթե չի կարողանում իր մեջ ուժ գտնել եւ քայլը կատարել, ինքը սկսում է աշխատել հակահամակարգի մեջ, երբ համակարգը ձեւով կա, բայց էությամբ աշխատում է այդ նույնի դեմ, ինչի համար ստեղծված է: Հիմա պիտի փոխվենք բոլորս՝ ե՛ւ իշխանությունը ե՛ւ ընդդիմությունը, ե՛ւ հասարակությունը, հակառակ պարագայում կկանգնենք Խորենացու Ողբի առաջ: Ես նախագահի ելույթն այդպես ընկալեցի:
- Նա միշտ էլ նման հայտարարություններ արել է, բայց, մեծ հաշվով, ոչինչ չի փոխվել, ինչո՞ւ պիտի այս անգամ փոխվի:
- Ամեն մի ելույթ իր հետ բերում է տրամադրություն, հասարակությունը մի օրվա մեջ չի փոխվում: Իսկ եթե մենք չենք հավատում, որ քայլ առ քայլ պիտի փոխվի, անհու՞յս է մեր վիճակը: Իհարկե, անհույս չէ: Նույն դրամահավաքը, որ ասում եք՝ ոչինչ չի փոխվում, դա նույն ծնողկոմիտեներն են, չէ՞ անում:
- Բայց եթե ուսուցիչը չվերցնի, հետո տնօրենը, հետո վարչության պետը ու այդպես՝ վերեւ...
- Այո, տեսեք, շղթա է, շատ կարեւոր է կոռուպցիոն ռիսկերի տեսակետից, որ շղթա չաշխատի եւ շղթայի կտրատումը առաջին քայլերից է, որով լուրջ երկրները գնացել են. երբ շղթան կտրվում է, դա առաջին լուրջ հարվածն է: Եթե մի տեղ մի ուսուցիչ մարտի 8-ին, ասենք, մի ծաղիկ է վերցնում, դա մի բան է, բայց եթե վերցնում է, մի մասը փոխանցում տնօրենին եւ այլն, ուրիշ բան: Դրա համար եթե այդ պարտադրանքը լինի, ծնողները պիտի դիմադրեն:
- Որ հետո երեխաների դե՞մ տրամադրվեն:
- Չեմ կարծում, որ եթե հստակ դիմադրություն լինի ծնողների կողմից, որեւէ ուսուցիչ փորձի պատժել երեխաներին: Եթե 1 կամ 2 հոգի դիմադրի, կարող է, բայց եթե լինի ընդհանուր մտածողություն... Պիտի փորձենք սրա դեմ քարոզչություն անել: Եթե 1-2 պատժի նախադեպ ունենանք, լուրջ արդյունք կունենանք: